Dag 13 - Bryce Canyon en naar Page

Vroeg op bed betekent vroeg wakker en zodoende waren we netjes om 7u wakker. Smiddags werd er flinke regen voorspeld en veel parkeerplaatsen waren er niet, dus optijd hiken in de Bryce Canyon was het idee. 

Nadat we ontbijt kregen in één of andere keet buiten ons hotel, wat deed denken aan schoolkamp, gingen we naar Bryce Canyon. En ja hoor, we hadden netjes plek om te parkeren en wat een rust was er nog, heerlijk! 

Onderweg werden we gelijk wakker geschud doordat er twee stokstaartjes wilden oversteken, zonder hun klaarover pakje aan. Gelukkig was Lisa scherp en hebben ze het overleefd. 

Dikke truien aan want het was slechts 4 graden, maar de hike kon van start. 

Helaas waren enkele wegen niet begaanbaar waardoor onze hike werd ingekort. Hierdoor waren we na ruim 5km en anderhalf uur later klaar. Mede door het hoesten van Lisa duurde het nog even, want elke foto begon zo:

Een langere route was gelijk rond de 20km en een ander pad was alleen voor paarden. Voor geen goud dat Mark op een paard gaat.. We hadden dus maar één optie, maar deze bracht ons wel langs alle mooi plekken van de Bryce Canyon. Waar we gisteren nog enigszins sceptisch waren, keken we vandaag onze ogen uit. Het zonnetje kwam erdoor, maar van dichtbij echt een schitterend gezicht. 

Toen we bij de auto aankwamen was het kwart voor tien sochtends, wat moesten we in godsnaam doen?! We konden pas om 3u in ons volgende hotel en daar was het ook nog eens een uur eerder. 

We kozen ervoor om de Mossy Cave, buiten het park te bezoeken, hier was tevens een waterval. Een korte, maar leuke hike met soortgelijk beeld als de Canyon. De cave stelde overigens niks voor. 

Vervolgens vertrokken we naar ons hotel in Page, dit was vrij simpel, 2x linksaf slaan en dan lag het hotel aan de rechterkant. In Nederland ben je dan bij je achterburen. Hier waren we 3u onderweg. Doordat Lisa gisteren aan veels te veel knopjes van de stoel had gezeten mocht ze vandaag weer achter het stuur. 

Het leuke was dat Mark er al gauw achter kwam dat ook de bijrijders stoel gewoon naar achteren kon (dat wist Lisa niet). Lisa had dus twee week voor niks met haar nek in het dashbord gezeten.

Na een pauze bij de Subway begon het rijden wat zwaarder te worden. Het leek ook alsof we weer een nieuwe wereld inreden richting Page. 

Bij Lake Powell hebben we verschillende stops gemaakt voor wat mooie uitzichten. Mark kon het stuur weer overnemen voor het laatste stuk richting in eerste instantie de supermarkt waar Lisa broodnodige medicijnen voor het hoesten kon halen, hopelijk werken ze snel, want tot op heden valt het tegen. 

Over en vervolgens met uitzicht op de Glenn Canyon Dam kwamen we in ons hotel. Uitstekend hotel, alleen het enige wat we misten was een buitenzwembad. In Page was het 28 graden. Wat een verschil met vanochtend! Het leek alsof we alweer op andere dag zaten. Ander uitzicht, ander weer, andere activiteiten. Bizar hoe snel het hier kan gaan op slechts enkele uren rijden. 

In Page gingen we even een marktje op, maar aan de horizon zagen we flinke buien komen. Iedereen pakte snel alles in. Wij kozen ervoor om te gaan bowlen. 

Na twee rondjes en twee overwinningen voor Mark durfden we het weer aan om buiten te komen. Het bleek niet te hebben geregend, maar met een frisse wind was het wel een stuk koeler. 

We hebben bij Bonkers in Page gegeten, het smaakte een stuk beter dan het klinkt in ieder geval met als voorgerecht een heerlijke tonijnsteak. 

Rond half 8 was de tank bij Lisa volledig leeg en keerden we terug naar het hotel waar zij snel op bed kon. Hopelijk een goede nacht en minder hoesten. 

Inmiddels sluiten we dag 13 af, wat inhoudt dat we op de helft (nog maar) van onze vakantie zijn. Bizar hoeveel we al gezien hebben en wat we nog allemaal gaan doen. Morgen wacht Monument Valley op ons.