Dag 14 - Monument Valley

We beginnen vandaag met een medische update. Lisa is er na een week in geslaagd om haar fysieke ongemakken te verspreidden naar Mark. 

Hoesten en benauwdheid, daarmee begon de dag. 

Lisa haar pil werkte wel, alleen de bijwerkingen waren oa vergeetachtigheid, verwardheid, misselijkheid en duizeligheid. Laat Lisa daar nou net allemaal al gigantisch gevoelig voor zijn.. 

Afijn, in de loop van de dag werd alles bij iedereen beter. 

Dan de planning, die was simpel. Monument Valley werd bezocht. We hadden een 2,5u durende tour met gids geboekt. 

Helaas was een enkele reis heen al dik twee uur rijden. En rijden hadden we nog niet genoeg gedaan laatste dagen. 

Het waren weer lange uitgestrekte wegen met weinig spectaculair uitzicht. Wel zagen we onderweg nog twee lynxen op een parkeerplaats. 

Naarmate we verder reden kwamen we het Navajo gebied in, het was alsof de tijd stil had gestaan. Geen normale woning meer te zien. Huizen hebben een dixie ernaast. Huizen staan soms in de middle of nowhere. In het enige dorpje dat we zagen voornamelijk zandwegen. Bijzonder om te zien. 

Bij aankomst kon de tour (met wat vertraging) starten. Hier beginnen we langs de bekende rotsen van Monument Valley. 

Bij elke bezienswaardigheid stopte onze gids (we zaten in een soort jeep). Tevens veel uitleg hoe de Navajo's leven en de dingen die je in de rotsen ziet, denk aan dieren, mensen etc. Een beetje inlevingsvermogen was er wel voor nodig. 

Door de vele voertuigen was er flinke zandverstuiving en veel stof in de lucht. Aangeraden werd om een bandana of mondkapje te dragen. Ik zou er voor geen goud meer eentje willen dragen, maar op dat moment was het toch wel ff fijn je neus en mond niet vol stof te hebben. 

Indrukwekkend was oa om te zien dat hier vroeger tientallen meters hoog water is geweest. Niet voor te stellen bij zulke droogte, maar dat er water was, was duidelijk. 

Over water gesproken, er kwam een flinke (onweers) bui aan. Onze jeep was gelukkig overdekt, maar dat helpt niet tegen een goede bliksemschicht. Doodleuk mochten we ook de auto uit voor het bezoeken van één van de woningen. Moet je net mij hebben.. Gelukkig waaide het uiteindelijk redelijk over. 

De woningen en het verhaal van de plaatselijke bewoonster waren interessant. Al valt de commercie wel goed op. Alles lag uiteraard al klaar, maar goed dat is ook niet heel gek met 50 van die bezoeken op de dag. 

We stopten nog bij wat andere bijzondere rotsen alvorens we in een dik kwartier weer terug kwamen. Nog eenmaal langs alle rotsen (monumenten). 

Rond een uur of 3 konden we weer terug naar Page. En ja, daar hoorde ook weer de reis van twee uur bij. Het kon zelfs makkelijk zonder navigatie. De rit waren we al snel klaar mee. Wel zaten onze lynxen nog op dezelfde plek. Radiobereik hadden we niet en de auto weigert nieuwe Bluetooth apparaten te koppelen. Geen muziek dus. Opvallend was ook wel dat we vrijwel de hele reis geen bereik op de telefoon hadden (we hebben Amerikaanse sim met internet) Heerlijk rustig opzich, maar bijzonder dat zo'n groot gebied niet gedekt is. 

Goed gesloopt kwamen we weer veilig in het hotel. 

Na even in het zonnetje te hebben gezeten, kon Lisa haar pasta uit de goodiebag van gisteren opeten. Dit was een zeer beperkt succes waardoor we gezamenlijk nog wat bij het naastgelegen "Denny's" hebben gegeten. 

Na een paar spelletjes in de lobby konden we weer op bed. Een goede nachtrust is weer hard nodig.