Dag 21 - Yosemite Park

Wekker om 7u, kort ontbijten en een uurtje rijden naar onze laatste grote bestemming, het Yosemite Park. 

Nog twee hotels te gaan, en hier verblijven we maar liefst 3 nachten. 

Op de planning stond de Mariposa Grove Trail, een wandeling van 10km, met onderweg de grootste bomen ter wereld. De Sequioa Gigantes. 

Lisa had gelezen dat er geen shuttlebus rijdt en dat je 4 mijl extra moet lopen als je geen parkeerplek had. Dat was sochtends even bibberen want het werd onderweg best druk. Toen er een auto afsloeg wilden we net optrekken toen er opeens een hert de weg overstak! Snappen we eindelijk al die waarschuwingsborden voor overstekend wild. Rustig reden we verder door de bergen naar het park. Eenmaal aangekomen was er gelukkig nog plek zat en gingen we gelijk van start. 

Na een half uurtje lopen zag Mark alleen dat de route verderop pas begon, zijn we nou verkeerd begonnen? 

Ja en nee. Mark had niet opgelet en we waren een stuk ervoor begonnen. Lisa had alleen gisteren niet goed gelezen, want de shuttlebus reed niet en daarom moest je lopen naar het startpunt, wat in totaal 4 mijl extra was. Dat maakte de wandeling ineens wat uitdagender. Onderweg werd ook duidelijk waarom de weg afgesloten was. 

Toen we echt konden beginnen zagen we Sequioa Gigantes al gauw staan. Wat een joekels. Wel tien meter doorsnee en zestig meter hoog. Je voelt je er erg nietig. Onwerkelijk! 

We wandelde door tot bijna 2000m hoogte. De laatste kilometer hadden we ineens allemaal plekken met sneeuw. Uit het niets, heel bijzonder. We begrepen echter wel dat deze weg een maand geleden afgesloten was, toen zou er meters sneeuw hebben gelegen. Dat is ook de reden dat we nu pas Yosemite Park bezoeken ipv de eerste week. 

Na dik 2u lopen kwamen op de top aan, het Wawona punt. Met mooi uitzicht en pauze als beloning. Het was de hele route nog goed warm. 

De afdaling was gelukkig een stuk makkelijker. Maar door alle extra bezienswaardigheden onderweg zaten we al op 10km en we moesten nog terug. Dat begonnen we halverwege de afdaling wel te voelen. 

Vlak voor we in het drukke gedeelte kwamen schrokken we opeens van een geluid. Toch geen zwarte beer? Nee opeens twee herten uit het niets, vlak naast ons. In alle rust deden ze hun ding en zo kon ik ze goed op de foto zetten. 

Bij het officiële startpunt aangekomen moesten we nog 3km wandelen. Een goed moment voor een pauze. We hadden eten en drinken voor 10km mee, niet voor het dubbele. Slim als Mark was had hij zijn lunch opgespaard. Maar die was opeens niet meer te vinden..! Lisa dacht dat van de vier broodjes er drie van haar waren en had alles al vrolijk opgesmikkeld. Geen wonder dat mevrouw geen honger had. 

Met een lege maag werden de laatste kilometers afgelegd. Met pijn en moeite werd het einde gehaald. 19.74km, netjes, maar met een extra rondje door Mark op de parkeerplaats de 20km aangetikt, een mijlpaal. 

We reden vervolgens via de valley naar ons hotel. Onderweg kwamen eerst het beroemde punt, tunnelview tegen. Schitterend! 

Verder de vallei in werd ook duidelijk waarom er allerlei wegen zijn afgesloten en er overstromingsgevaar is. Doordat de temperaturen nu pas stijgen, smelt het sneeuw de afgelopen maand pas, wat ervoor zorgt dat de rivier Merced buiten zijn oevers treed. We zagen overstroomde campingplaatsen, bruggetjes onder water en kwamen voldoende water op de weg tegen. Het mooie ervan is dat er overal watervallen in volle kracht aan het werk zijn. 

Tegen het einde van de middag kwamen we bij ons hotel aan. Yosemite View Lodge. Een schitterende plek aan de rivier, net buiten het park. We hadden een kamer met uitzicht op de rivier. Dat wil zeggen, aan ons balkon. We zien en vooral horen de rivier tekeer gaan. 

Op de kamer hadden we ook nog eens een ruim bad, die hadden we hard nodig voor onze vermoeide voeten en benen. 

Na een veels te grote pizza te hebben besteld konden we lekker rustig aan op de kamer doen, waar er zelfs een vuurkacheltje is. 

Vuurkachel met timer, geluid van de rivier op de achtergrond, midden in het bos. Alsof we aan het kamperen zijn, maar dan in een hotel. Ik verwacht een heerlijke nachtrust.