Dag 20 - Death Valley en achter het stuur

De wekker ging vandaag weer eens, al was dat voor Mark niet nodig. Met de airconditioning pal naast bed is dat niet best voor de nacht. Dus zonder airco geslapen wat een gebroken nacht oplevert van de warmte. 

Het zorgde er wel voor dat we stipt 7u bij 't ontbijt waren, waar we zowaar de allereersten waren. Om half 8 zaten we in de auto naar de Death Valley. Ruim een uur later kwamen we aan bij Bad Water, het laagste punt van Amerika en een van de laagste punten ter wereld (waar je lopend heen kan). 86 meter onder zeeniveau. 

Dat was ook goed te merken aan de temperatuur. Bij 't binnen rijden van Death Valley gingen we binnen tien minuten van 23 naar 35 graden. In Bad Water was het 37 (om half 9 sochtends). Naar de zoutwatervlakte was het 1,5km lopen. Dat merkten we goed, de hitte is hier toch even anders dan thuis. 

Na een dik half uur waren we blij dat we weer in de auto met airconditioning zaten. We zijn via Artist Drive gereden, waar we allerlei verschillende kleuren rots zagen, dit kwam voor de vroegere vulkaanuitbarstingen. Uiteraard toen we ervoor stonden zag je 't kleurverschil het slechtst, maar we hebben ons best gedaan. 

De volgende stop was Zabriskie Point. Dit was een kleine wandeling voor een mooi uitzicht. We zagen hier goed dat elke kant die je op keek, je weer een totaal ander soort berg/heuvel had. 

Sowieso ziet Death Valley (naast de zoutwatervlaktes) er behoorlijk vulkanisch uit. Het deed ons aan de Canarische Eilanden denken. 

Het was inmiddels half 11 en onze laatste hike was nog een klein uur rijden, die hebben we maar laten schieten, we hadden nog een flinke tocht tegemoet. 

Voordat je de Death Valley uit bent, ben je al gauw 1,5 uur verder. Vervolgens ga je nog over en door de bergen heen voor je weer een beetje in bewoonbaar gebied komt. Het levert wel mooie beelden op, zover je die vanaf de bestuurdersstoel kan zien. 

Na te hebben getankt en geluncht reden we door naar de volgende tussenstop, Lake Isabella. Dit is een groot zoetwater meer waar je vanalles kan doen. Eenmaal aangekomen bleek het iets minder blauw en modderiger te zijn dan verwacht.

Zwemmen werd er niet gedaan. Het stond overal vol met campers die voornamelijk aan het vissen waren. Gelet op de harde wind (en 34 graden) hebben we het gehouden op een rondje lopen over Campground. 

Toen we doorreden kwamen we op een lange weg door de vallei, naast de Kern Rivier. Dit bleek een wilde rivier die de hele weg naast ons stroomde. Een prachtig gezicht waar we met de auto langs kronkelige wegen door de bergen reden. 

Het was in ieder geval een dag met weinig cruise controle, zoveel door de bergen. Maar dat is toch al een stuk leuker rijden dan enkel snelwegen. 

Onderweg viel ons op hoeveel mensen er eigenlijk gewoon in houten huisjes, caravans of woonwagens wonen. Gigantisch veel. Begin wel te begrijpen waarom iedereen z'n huis kwijt is bij de eerste de beste tornado. 

Via Bakersfield, waar we na 6 uur rijden pas het eerste stoplicht tegen kwamen,  reden verder naar ons hotel in Fresno, een uurtje rijden van onze hike morgen in Yosemite Park. In totaal hebben we een kleine 8u gereden vandaag. Toch knap hoe dat vroeger ging zonder cruise controle (en navigatie). 

We kozen ervoor om lopend naar ons restaurant te gaan en dat was maar een goede keus, bij de kruising bij 't restaurant was net een zwaar ongeluk gebeurd. 

We aten bij Colorado Grill, waar ze award winning burgers maken. Er stond niet bij wie de jury was dus ik ga maar even uit van de eigenaar zelf. 

De burger smaakte in ieder geval goed.

We waren weer optijd terug want morgen de trip naar het laatste Nationale Park, Yosemite Park. Het begint al een beetje te voelen als we richting huis rijden, wat feitelijk zo is want we zijn vlak bij San Francisco, waar we zijn begonnen en op terugvliegen.. Ja, over een week zijn we alweer thuis, een rare gedachte. Eerst maar eens een goede nachtrust (wel weer airco naast bed) en één van de (denk ik) mooiste parken bezoeken.