Dag 10 - National Park time

Een drie uur durende reis naar het Zion National Park stond voor de boeg vandaag. Een begin van een dikke week Nationale Parken. 

Na een ongeduldige receptioniste vertrokken we een kwartiertje later dan de beoogde check out tijd uit Las Vegas. Begin van de middag zouden we in Zion aankomen. 

Helaas hadden we er even niet aan gedacht dat het in Utah een uurtje later is. Hierdoor werden we in het middagprogramma toch wat beperkter. 

Ik hoog tempo waren we via Nevada, Arizona in vervolgens Utah aanbeland. Het autorijden in vooral de woestijn valt toch wat tegen, het is veel van hetzelfde en vooral erg lang. 

Naarmate de route vorderde werd het uitzicht alsmaar beter. Uiteindelijk in Springdale, waar ons hotel lag, hadden we al een prachtig uitzicht. 

Eenmaal incheckt in exact hetzelfde kamernummer als vorig hotel, 226, konden we met een shuttlebus naar het park. 

Na de aanschaf van een annualpas, waarmee we alle nationale parken binnen mogen, konden we middels de tweede schuttebus het park in en bij verschillende stops eruit voor een hike. 

Organisatorisch echt een dikke 10! Alles overduidelijk netjes aangegeven. 

We kozen voor wandeling naar de upper Emerald Pool. 

Hiervoor moesten we eerst de, druk bezochte, lower Emerald pool bewandelen. 

Na een mooi stuk werd het van verhard wandelen naar klimmen en klauteren naar boven. Hier was de hoogste waterval. 

Na een klein uur kwamen we hier aan, met onderweg prachtige uitzichten. 

Bij de waterval zelf was het weer volle bak met mensen en even wachten op de juiste foto. 

Vooral wanneer we met mooie uitzichten te maken krijgen wordt Lisa behoorlijk kritisch op haar eigen foto's. "Ja opnieuw Mark! Mijn buik is hier dik". Tja, dan kun je wel honderd foto's schieten, die buik wordt niet minder.. 

Misschien iets minder eten, dan heb je morgen meer kans. Maar die keus is aan Lisa (wordt vervolgd). 

Na een kleine pauze konden we weer terug. Hier wisten we zelfs een eekhoorntje op de foto te zetten. Het is ook net thuis soms.. 

Via een alternatieve route via de bovenkant zijn we uiteindelijk teruglopen en hebben we in totaal nog netjes 5km gehiked (klinkt toch wat beter dan wandelen). 

Onderweg opnieuw mooie uitzichten waaronder over de Virgin River, wat Lisa een van haar favoriete Netflix series is en zodoende bij elke oversteek benoemd moest worden. Opzich geen probleem, alleen wanneer je met de auto er al 20x overheen bent geweest is het wel mooi geweest. 

Gelukkig wist Lisa vol enthousiasme te vertellen dat de serie hier was opgenomen, zo leuk om te zien.

Een simpele research op Google wist ons echter te vertellen dat alle opnames in Canada waren.. 

De uitzichten waren er gelukkig niet minder om.

Rond 17.30u waren we terug in het hotel. Hier konden we nog even in het zonnetje genieten bij het verwarmde zwembad. 

Toen de maag begon te knorren werd het tijd om een hapje te eten ergens in Springdale. Met de wetenschap dat Lisa natuurlijk op de kilo's moet letten voor het buikje. De keus van Lisa was echter niet heel verassend:

Met een volle pens konden we weer op huis aan. Alle eetgelegenheden, cafés, sluiten uiterlijk om 21u.

Voor de mooiste route op Zion moest je uitgeloot worden, dat is hem helaas niet geworden. Maar zoals het nu lijkt staan er weer mooie hikes op de planning voor morgen. Wordt vervolgd..